Montaż
stolarki okiennej idzie z duchem czasu. Nie ogranicza się już tylko do pianki
montażowej i wykończenia ościeży. Niestety, nadal są wykonawcy stosujący metody
sprzed lat, na czym cierpią najbardziej doskonałe parametry nowoczesnych okien.
Niestaranny i pośpieszny montaż stolarki okiennej idzie w parze z wieloma
błędami, których należy się wystrzegać.
1. Nieprawidłowo dobrany
wymiar stolarki
Błędne
pomiary prowadzą do bardzo poważnych konsekwencji. Zbyt duże okno nie zmieści
się w ościeży z izolacją, a zbyt małe będzie wyglądać nieestetycznie i
dodatkowo z czasem będzie się odkształcać. W każdym z tych przypadków montaż
nie będzie przeprowadzony prawidłowo, a z czasem domownikom zaczną przeszkadzać
przeciągi, wilgoć oraz wysokie rachunki za ogrzewanie.
2. Zanieczyszczone podłoże
To jeden z częściej spotykanych
błędów, zarówno podczas wymiany stolarki okiennej, jak i pierwszego montażu.
Nieuprzątnięte fragmenty gruzu, niezwiązanej zaprawy, pyłu czy pozostałości po
starym uszczelnieniu wchłaniają wodę, uniemożliwiając tym prawidłowe związanie
się pianki z podłożem, a także tworzą wilgoci drogę do wnętrza domu. Skutkiem
takiego niedbalstwa mogą być także silne przedmuchy powietrza i rozszczelnienie
okien.
3. Źle ustawione okna
względem termoizolacji ściany
Błędy
na etapie ustawiania stolarki okiennej względem izolacji termicznej ściany,
skutkują powstawaniem mostków cieplnych na złączeniu ramy okna ze stykiem muru.
By temu zapobiec, okna należy usytuować odpowiednio do rodzaju ściany:
- ściana
jednowarstwowo – okno w środku muru, - ściana
dwuwarstwowa – okno na skraju muru, wysunięte na grubość izolacji lub ustawione
bezpośrednio w jej sąsiedztwie, - ściana
trójwarstwowa – okno w płaszczyźnie termoizolacji.
4. Niedbały montaż
Brak precyzji i uwagi podczas
montażu to ryzyko wielu błędów, a tym samym gwarancja negatywnych skutków.
Przez zbyt duże przysunięcie ramy do ościeża lub węgarka, uszczelnienie tych
miejsc jest niemożliwe. Wykończenie okien tynkiem w takiej sytuacji to
gwarancja jego pęknięć i kurczenia się ramy pod wpływem zmian temperatur. Przez
szczeliny przedostawać będzie się woda, a wraz z nią będzie rosnąć zawilgocenie
izolacji i muru. Przemieszczanie się okna i odkształcenia dybli i kotew to
skutki zbyt dużego oddalenia okien od ościeży. By warunki zewnętrzne nie
wpływały na okno, kotwy i dyble, wymiar szczeliny między ościeżem a ościeżnicą
powinien wynosić 3-4 cm, a odległość ościeżnicy o węgorka powinna wynosić ok.
1,5 cm
5. Zakrycie odwodnienie w
stolarce okiennej z PVC
Zakrycie odwodnienia prowadzi do
niszczenia ram oraz spadku izolacyjności okien. Może do tego dojść podczas
wymiany stolarki okiennej, jeśli zewnętrzny parapet jest zamontowany wyżej niż
parapet wewnętrzny. By temu zapobiec, należy zastosować poszerzenia systemowe
identycznie jak w przypadku wymiany starej stolarki skrzynkowej lub doboru
okien do obecnego szerokiego węgarka.
6. Pominięcie
listew progowych
Nie zastosowanie listwy progowej podczaj uszczelniania styku parapetu zewnętrznego z ramą okienną może doprowadzić do zawilgocenia ramy okiennej i muru, a następnie korozji dybli. By zamontować ją poprawnie, musi być węższa niż rama. Dzięki temu będzie możliwe zamontowanie parapetu zewnętrznego pod ramą.
7. Niewystarczające
mocowanie okna do muru
Wykorzystanie zbyt małej liczby
kotew lub dybli może doprowadzić do zmiany położenia okna w wypadku parcia wiatru,
skracania i wydłużania się ramy przy skrajnych temperaturach lub gwałtownego
otwierania. Może dojść do deformacji całej ramy i pękania tynku wokół okna.
Mogą tajże pojawić się trudności z zamykaniem i otwieraniem okna,
zawilgocenia i przedmuchy.
8. Pominięcie
użycia klocków podporowych lub ich niewłaściwe zastosowanie
Jeżeli nie zostaną użyte klocki
podporowe, rama okna znajdzie się bezpośrednio w ociepleniu lub na murze, a jej
użytkowanie może doprowadzić do odkształceń konstrukcji okna i pękania tynku.
Konsekwencją tego jest przenikanie wilgoci do wnętrza domu oraz zimnego
powietrza.
9. Brak
dokładności przy uszczelnianiu pianką
Pianka izolująca to kwestia trochę
sporna, ponieważ stosowanie wyłącznie jej podczas montażu jest dużym błędem,
ale jej pominięcie także. To materiał izolujący szczelinę, zabezpieczający okno
przed powstawaniem mostków termicznych. Jej aplikacja musi być staranna, by
wypełniła szczelnie całą przestrzeń między ramą a ościeżem.
10. Brak
odpowiedniej izolacji zewnętrznej i wewnętrznej
Pominięcie izolacji
paroprzepuszczalnej (od zewnątrz) i paroszczelnej (od wewnątrz) w formie taśm
lub folii prowadzi do szybszego zawilgocenia pomieszczeń i osłabienia ochrony
przed wilgocią zewnątrz. Konsekwencją jest także szybsze niszczenie
okien.